film ok, ciekawe, barwne postacie, punkrockowy klimat, oczywiście największym plusem była muzyka (przyznaje się bez bicia, że obejrzałam tylko ze względu na występowania ścieżki dźwiękowej Placebo) tylko jest parę "ale" - chaotyczność, bywały momenty do bólu nudne oraz te, które wręcz przemijały za szybko (np nałóg Engela był makabrycznie płytko opowiedziany) i przede wszystkim - czy tylko mi się zdaje, że Niemcy czują ciągłą potrzebę darcia japy?! na początku to było fajne, taki bunt młodzieńczy, ale po wykrzykiwaniu po niemiecku praktycznie każdego zdania Engel zrobił się irytujący. Dodam jeszcze, że aktorka grająca Joe ma prześliczna twarz, postać tej rudej też była fajna. Serdecznie polecam i nie zrażajcie się tym angielskim (widziałam, że ktoś tam nie chciał oglądać, bo polskich napisów nie ma) wszystkie słowa są raczej z zakresu podstawowego, nie ma żadnych filozoficznych definicji i skomplikowanych określeń, które nawet po polsku trzeba by było sprawdzać w słowniku ;) Dziękuję, dobranoc.