zazwyczaj ekranizacje ksiazek, a zwłaszcza moich ukochanych ksiazek, do gustu mi nie przypadają. ale tutaj jestem mile zaskoczona.
oczywiście, wiele scen zostało pominiętych, wyciętych, zapomnianych - choć książkę czytałam wieki temu, nadal pamiętam - jednak i tak scenariusz spisał się świetnie - może dlatego, że pracował nad nim sam kai hermann.
podobało mi się, choć jednocześnie nie podobało, pominięcie tematu narkotyków... aż do końca filmu. książka o wiele bardziej skupia się na tym problemie, z tego co pamiętam joe też ćpała, i to ostro, a tutaj hera idzie jak woda, podczas gdy we wszystkich tego typu narkomańskich, berlińskich powieściach hera to był górny pułap. tutaj występuje a początku i to wzmiankowo, potem długo długo nic, na końcu to nagłe, niespodziewane uzależnienie. gdyby być konsekwentnym, i do końca skupić się na samej miłości, efekt byłby lepszy.
bardzo ładny aktor w roli engela! :) ale to też ma znaczenie, bo pamiętam, że w książce to alex był tym pięknym, przystojnym , a engel był "bardzo chudy, zabiedzony, ale go kochała". tutaj łatwiej (mi przynajmniej) było w tą miłość uwierzyć, bo alex przeciętny, choć widać że bogaty, a engel miał duszę. wspaniały.
nie podobało mi się dobranie aktorki do roli joe, w książce była mała, niepozorna, a tutaj aktorka w chwili zdjęć miała już 22 lata i była zbyt rozwinięta.
ogólnie jednak dobre kreacje aktorskie, nawet się wzruszyłam i mile mnie zaskoczyło potraktowanie tego filmu - niby niewiernie, alternatywnie, ale jednak tak, jak w książce.
no i to zakończenie, podobało mi się, że engel przeżył. jednak mimo wszystko jestem za happy endingami :)