Realistycznie zostały ukazane sceny 'brania'. Po tym filmie igły mogą się naprawde przyśnić. Jednak na tym realizm się kończy. Nie wiem czy w filmie brali udział naturszczycy, bo jesli tak to sie nie dziwie :), ale jeśli nie to trzeba przyznać, że film jest strasznie sztuczny jeśli chodzi o aktorstwo, gdzie wypowiadane kwestie, gesty i mimika, bardzo rzadko wypadają przekonująco. Po za tym widać, że film sie juz troche zestarzał, jest nakręcony ciężką ręką, ma mase dłużyzn, nie wykorzystanie podstawowego potencjału jaki oferuje kino (można było bardziej wyeksoponować utwory D.Bowie'ego). W tamtych czasach film był napewo wydarzeniem łamiącym zakazy i to co powszechnie mówiono o młodych narkomanach, jednak dzisiaj nie wystarczy pokazać dziecka z igłą i na tym opierać cały film. Filmem mojego pokolenia jest bezapelacyjnie 'Requiem for a dream' Aronofskiego. A jak to będzie za 20 lat? Pożyjemy-(mam nadzieje :)-zobaczymy...