Zgadzam się z Tobą w 100% ! Uwielbiam "Moją dziewczynę" (szczególnie 1) i Annę !

podpisuje sie pod tym :)

ta scena chwyta za serce...podobnie jak scena w kaplicy w czasie pogrzebu

zajrzyj do słownika przy recenzji odkąd to "odkąd" piszemy osobno :)

do dupy zawsze sie gówno przylepi

Anna Chlumsky jest w "Mojej dziewczynie" oczywiście wspaniała, ale sugeruję żebyś obejrzała "Ponette" J. Doillona. Temat filmu francuskiego do pewnego stopnia zazębia się z tym filmem. Również opowiada o dziewczynce, która przeżywa śmierć mamy. We francuskim filmie jest to jednak czteroletnie dziecko. Mała Victoire Thivisol jest niesłychana w roli przeżywającej stratę Ponette. W wyniku głośnego werdyktu jury dostała Puchar Volpiego za najlepszą rolę żeńską na festiwalu filmowym w Wenecji. Polecam Ci ten film by zapoznać się z doprawdy niesłychanym rezultatem pracy czteroletniego dziecka (!!!).
Sprawdzając Twój profil widzę, że głównie lubisz filmy gatunkowe, ale myślę że może docenisz również ten wyrafinowany dramat psychologiczny a już na pewno występ Thivisol. Nie umniejszając w żaden sposób uroczej Annie Chlumsky; "Moja dziewczyna" korzysta z repertuaru konwencji komediodramatu i oferuje sporo uproszczeń i Anna również ma do pewnego stopnia ułatwioną pracę przez granie dość konwencjonalnych zachowań. Tymczasem "Ponette" to psychologiczny dramat, pokazujący realistycznie procesy psychiczne dziecka, którego matka nagle umarła. Thivisole bez cienia fałszu ukazuje wielość subtelnych odcieni uczuć; złości, tęsknoty, nadziei, beznadziei.

Polecam i pozdrawiam.

100% racja, wczoraj oglądałem "Ponette" właśnie po twojej rekomendacji - i nadal ejstem urzeczony gra małej Victorie, choć i reszta tam grających tam dzieci (także przecież 4,5,6,7 latków) robi to nieźle. Wybitny film.

"Ponette" to wyjątkowy film, potwierdzam.

Zgadzam się, od dziecka oglądam ten film leciał kilka razy w roku nie szkodzi nigdy z mamą nie pominęliśmy go. Ktoś by powiedział sentyment? nie to nawet nie to. Po prostu jest bardzo dobry, nie nudzi się można do niego wracać po kilka razy w roku i nie uronić łzy jest trudno. Uwielbiam po wsze czasy Vejde i jej przyjaciół. To najlepszy film uczący empatii ever ;)

Moja Dziewczyna to bez wątpienia film jej życia. Będzie przez pryzmat tej roli oceniana po wsze czasy :)

To obejrzyj sobie Shirley Temple. To było cudowne dziecko. Grała role komediowe, dramatyczne, do tego śpiewała i tańczyła. I to tak że kopara opada. Jej talentem możnaby obłożyć kilkoro hollywoodzkich aktorów.